Scheiding

Het huwelijk is een verbond voor het leven. Van de huwelijkspartners wordt trouw gevraagd: je kunt niet zomaar van elkaar af omdat je de ander serieus neemt. In het huwelijk van hun ouders krijgen kinderen een levende illustratie van het belang van deze trouw. Voor hun vorming is dat van groot belang. Echtscheiding is daarom voor ouders en kinderen een pijnlijke zaak.

Het beeld van de huwelijken in Nederland is geen onverdeeld rooskleurig plaatje. Al jaren ligt het percentage van de huwelijken die worden ontbonden boven de dertig procent. Naast de pijn en het verdriet die dit veroorzaakt, lijden vooral de kinderen onder een echtscheiding. Kinderen scheiden nooit; zij houden hun ouders het liefst bij elkaar. Bij problemen in de persoonlijke ontwikkeling speelt echtscheiding van ouders vaak een pijnlijk belangrijke rol. Echtscheiding dient daarom zoveel mogelijk voorkomen te worden. Gods gebod ‘Gij zult niet echtbreken’ is geen dwangbuis, maar een oproep tot trouw. Het is een opgave om ook als het tegenzit en het leven anders loopt dan verwacht, tóch het uiterste te proberen om samen verder te gaan.

Concreet:

• Inspanningen voor het in stand houden van huwelijken moeten krachtig ondersteund worden. De beschikbaarheid van programma’s voor vroegtijdige hulp en begeleiding moet vergroot worden.
• Bij echtscheiding dient bemiddeling verplicht te worden, zeker wanneer de ouders kinderen jonger dan 18 jaar hebben, zodat de schade voor kinderen zoveel mogelijk beperkt wordt.
• Er dient meer aandacht te worden gegeven aan de negatieve gevolgen van echtscheiding.
• Het ontduiken van de alimentatieplicht moet effectief tegengegaan worden en de mogelijkheden tot handhaving van het ouderschapsplan dienen versterkt te worden.
• De fiscale ‘bonus’ op echtscheiding dient te verdwijnen.