Jeugdbescherming

Het is een pijnlijke realiteit dat het ondersteunen van gezinnen en gemeenschappen en de inzet van vrijwillige jeugdhulp niet altijd toereikend is om kinderen een veilige situatie te bieden. De omstandigheden thuis kunnen zo bedreigend worden dat ingrijpen noodzakelijk is. Die situaties dienen zoveel mogelijk beperkt te worden. Als toch ingegrepen moet worden, is de overheid verantwoordelijk voor deugdelijk toezicht op het kind en beschikbaarheid van voldoende goede hulp. De inzet is zoveel mogelijk gericht op terugkeer naar het gezin, tenzij duidelijk blijkt dat dit in strijd is met het belang van het kind. 

Concreet:

• De hervorming van de jeugdbescherming moet leiden tot een overzichtelijker en slagvaardiger systeem met minder schakels en minder lasten, zodat meer aandacht uitgaat naar de zorg voor de kinderen zelf en zij in ieder geval niet tussen wal en schip vallen.
• De overheid moet onder andere investeren in de arbeidsvoorwaarden van jeugdbeschermers om het tekort aan personeel te bestrijden.
• Kinderrechters moeten veel meer tijd en middelen krijgen om zich actief met zaken van kinderbescherming bezig te kunnen houden.
• Rechtsbescherming van ouders en kinderen wordt versterkt en de toetsing van rapportages beter gecontroleerd.
• Kinderen die onder toezicht staan en niet naar school gaan, moeten gegarandeerd duidelijk en frequent in beeld zijn bij de betrokken organisaties.
• Bij de terechte inzet op meer kleinschalige voorzieningen voor gesloten jeugdzorg moet het belang van de jongeren leidend zijn. Bestaande kennis, ervaring en voorzieningen moeten daarbij zoveel mogelijk benut worden.
• In de gesloten jeugdhulp moeten voldoende mogelijkheden bestaan voor vrijheidsbeperkende maatregelen als dat voor de veiligheid van bewoners en personeel noodzakelijk is.