Landschap

Natuur
Natuur is overal, als je je ogen de kost geeft zelfs midden in de stad. De diversiteit van natuur en landschap is groot. Deze rijke (bio)diversiteit is door God in de schepping gelegd. Het maakt de natuur weerbaar en is prachtig om te zien en te bestuderen. Het beschermen hiervan is niet minder dan een opdracht, waaraan wij serieus invulling moeten geven.

Het zijn de provincies die een hoofdrol spelen in de uitvoering van het natuur- en landschapsbeleid. Den Haag moet de provincies in staat stellen om het beheer van de natuur op maat handen en voeten te geven.

• Euro’s voor de natuur kun je maar één keer uitgeven. Laat dat zijn voor goed beheer van bestaande natuurgebieden, minder voor nieuwe.
• Als het even kan, moet beheer overgelaten worden aan boeren en andere grondeigenaren. Dat voorkomt dure opkoopprogramma’s. Uiteraard moeten de contracten voor agrarisch en particulier natuurbeheer reëel en aantrekkelijk zijn.
• Net als bij de monumentenzorg, zou het goed zijn als het beheer van de natuur mede wordt gefinancierd door private partijen. Bijvoorbeeld door een fonds voor laagrentende en langlopende leningen.
• Goede landbouwgrond zet je niet onder water. Geen ontpoldering dus door nepnatuur aan te leggen, maar doe aan natuurherstel via buitendijkse maatregelen.
• In het Natura 2000 beleid en bijbehorende Programmatische Aanpak Stikstof moet niet elke vierkante meter natuur koste wat het kost beschermd worden. Het beschikbare budget moet en kan zo effectiever besteed worden.
• Natuur op en rond boerenerf en boerenland moet gestimuleerd worden, onder meer via het Europees landbouwbeleid.
• Om weide- en akkervogels te beschermen moet meer ruimte gegeven worden voor de jacht op onder meer vossen.

Zie verder Natura 2000

Ruimtelijke ordening
Nederland is dichtbevolkt. Op één vierkante kilometer wonen gemiddeld 500 mensen, staan 225 huizen, 8 bedrijfsgebouwen, 4 winkels en er ligt 4 kilometer openbare weg. Dat is dus passen en meten voor Rijk, provincies en gemeenten.

‘Den Haag’ heeft de neiging om de regie over de ruimte naar zich toe te trekken. Dat is geen goede ontwikkeling, omdat de ruimtelijke ordening bij uitstek een taak is voor provincies en gemeenten. Het motto ‘decentraal wat kan, centraal wat moet’ moet leidend zijn en blijven. Dus: geen inperking van de vrijheden van de regionale en lokale overheden.

Het inrichten van de spaarzame ruimte in Nederland verloopt het best als de overheden een open houding aannemen richting burgers en bedrijven met bouwplannen. Samen aan tafel is beter dan dicteren, zeker als dat regels zijn die onnodig zijn en bouwers en bewoners op enorme kosten jagen.

Concreet:

• Gemeenten moeten, binnen randvoorwaarden uiteraard, ervoor kunnen zorgen dat aan de behoefte van de ‘eigen’ burgers en bedrijven voldaan kan worden.
• Onteigeningsprocedures mogen niet versoepeld worden.
• De huidige taken van gemeenten op het gebied van ruimte en milieu moeten zoveel mogelijk bij de gemeente blijven.
• Samenwerking in regionale omgevingsdiensten dient van onderop vormgegeven te worden.
• Het basistakenpakket voor deze diensten moet beperkt blijven.
• De overheid moet niet alleen zorgen voor ‘ontslakken’ van gebiedsontwikkeling, maar ook voor versnelling van kleine, reguliere bouwprojecten.
• Wie een aanvraag doet voor wijziging van een bestemmingsplan of een omgevingsvergunning, is verplicht om eerst allerlei onderzoek te (laten) doen. Dat kan minder, met name wat betreft flora, fauna en archeologie.
• In het buitengebied moet meer ruimte komen voor het bouwen van een schuurtje of een uitbouw aan het huis zonder vergunning.
• De overheid moet zogenaamde schaduwschade (die ontstaat door toekomstplannen die nog niet uitgevoerd zijn) zoveel mogelijk beperken, bijvoorbeeld door zich garant te stellen voor de woningwaarde in het ‘getroffen’ gebied.
• Om verpaupering in de stad of op het platteland door leegstand te voorkomen, moet de overheid herbestemming of sloop faciliteren.
• Kantoorpanden kunnen benut worden voor het huisvesten van studenten of van mensen die pas een verblijfsvergunning hebben gekregen.

Zie verder Omgevingswet