Klimaat

Natuurrampen, zoals extreme droogte of verwoestende overstromingen bepalen ons bij de vraag: wat zijn de gevolgen van ons doen en laten voor de mensen om ons heen, de natuur, voor Gods schepping? Als rentmeester moeten we zorgvuldig om gaan met grondstoffenvoorraden, energiebronnen en met de natuur. Ons consumptiegedrag legt echter een groot beslag op de natuur en onze leefomgeving. De CO2-uitstoot door autoritten, gasketels en fabrieken heeft invloed op het klimaat. Over de mate waarin en de gevolgen op de lange(re) termijn valt te discussiëren. Alleen al uit voorzorg is het nodig om de mogelijke consequenties serieus te nemen. Er is ook een andere kant: de genoemde natuurrampen zijn ten diepste waarschuwingen van God om mensen op te roepen tot een omkeer, bekering tot God. Die notie geeft, juist ook in onze tijd, perspectief. Er is geen reden tot wanhoop of doemdenken. Gods schepping, dus ook het klimaat, is en blijft in Zijn handen.

Internationale afspraken, zoals het klimaatakkoord van Parijs, zijn nodig om te voorkomen dat landen op hun handen blijven zitten en bedrijven naar die landen gaan waar de minste regels gelden. Daar wordt niemand beter van. We moeten echter niet doen alsof wij de thermostaat van de aarde in handen hebben. De SGP wil wegblijven bij doorgeslagen maakbaarheidsdenken.

De SGP wil het gebruik van milieubelastende brandstoffen in de komende drie decennia zo veel mogelijk afbouwen. We zijn wel kritisch op het vastleggen van (bindende) landelijke en Europese doelen voor reductie van CO2-uitstoot in wetgeving. Ambitie is goed, maar het speelveld is te complex voor het afdwingen van harde, concrete CO2-doelen. Denk aan de enorme opgave voor versterking van het overvolle elektriciteitsnet, aan de congestieproblematiek die verduurzamingsprojecten in de weg zit of aan de milieugevolgen die alternatieve energiebronnen kunnen hebben. Klimaatwetgeving moet op dit punt aangepast worden.

Er is overigens meer dan CO2. Afbouw van het gebruik van fossiele brandstoffen is ook nodig om minder afhankelijk te worden van instabiele regio's als het Midden-Oosten en om minder geld uit te geven aan import van deze brandstoffen.