Huurbeleid

Er is een groot tekort aan huurwoningen, zowel aan sociale huurwoningen als een huurwoningen in het middensegment. Er moeten daarom veel extra huurwoningen gebouwd worden. Belemmeringen voor de bouw moeten zoveel mogelijk worden weggenomen.

Concreet:

• Het bouwen van huurwoningen voor de middeninkomens verdient extra aandacht.
• Woningcorporaties hebben op dit moment de mogelijkheid om incidenteel en onder strenge voorwaarden óók te bouwen voor andere groepen dan mensen met een laag inkomen. Die mogelijkheid moet meer gebruikt kunnen worden. Daarmee kan iets worden gedaan aan het krappe aanbod van middeldure huurwoningen, en dat bevordert ook weer de doorstroming.
• Huurstijgingen in zowel de sociale als de vrije huursector blijven gematigd. Tegelijk is het voor zowel woningcorporaties als verhuurders noodzakelijk om huurprijzen aan te kunnen passen. Deze huurstijgingen mogen echter niet verder gaan dan noodzakelijk.
• Met het oog op bijvoorbeeld verduurzaming en andere stijgende lasten is het redelijk dat verhuurders de huur jaarlijks laten stijgen. Daarbij moeten de verhuurders wél rekening houden met de portemonnee van de huurders. Om scheefwonen tegen te gaan kan in de sociale huursector stapsgewijs een extra huurverhoging worden opgelegd als het inkomen van de huurder aanmerkelijk hoger wordt dan voor de toegang tot de sociale huursector toegestaan is.
• Om te voorkomen dat de beschikbaarheid van sociale huurwoningen verder onder druk komt te staan, moet het mogelijk zijn om houders van een verblijfsvergunning - voor zover passend bij hun situatie - te huisvesten in onzelfstandige woonruimten.
• De toegang tot de sociale huursector en het recht op huurtoeslag wordt bepaald op basis van het besteedbaar inkomen, niet het bruto-inkomen. Hierdoor wordt voorkomen dat verschillen in belastingdruk tot onrechtvaardige resultaten leiden.
• Het blijft mogelijk voor sociale huurders om, onder voorwaarden, hun sociale huurwoning te kopen.
• Het is belangrijk dat de huurregelgeving recht doet aan zowel de positie van huurders als de positie van verhuurders en dat de balans tussen rechten en plichten tussen deze groepen zo veel mogelijk in balans is.
• De laatste tijd zijn er diverse wetten aangenomen die de positie van verhuurders verslechteren, met een lager aanbod als gevolg. Het is tijd om het evenwicht weer te herstellen, zodat vooral de middenhuursector weer kan groeien. Dit kan door de rendementen te verhogen door aanpassingen in de belasting op vermogen. Of door verbeteringen in de verhuurregelgeving.