GLB - Europees Gemeenschappelijk Landbouwbeleid

Nog steeds kunnen boeren en tuinders noodzakelijke investeringen om te kunnen blijven concurreren en vergroenen onvoldoende via de markt terugverdienen. Behoud van het Europees Gemeenschappelijk Landbouwbeleid (GLB) en het instrument ‘directe inkomenssteun’ voor gezinsbedrijven is daarom een voorwaarde voor een concurrerende en maatschappelijk verantwoorde land- en tuinbouw. Voor wat (betaalbaar en veilig voedsel, vooruitstrevende regelgeving, landschapsinpassing), hoort wat (inkomenssteun).

Vergroening van het GLB is een goede zaak, maar moet wel behapbaar zijn. Boeren moeten voldoende tijd krijgen om mee te schakelen. De SGP ziet liever gerichte betalingen voor milieu-investeringen dan generieke vergroeningseisen.

Nederland moet zich inzetten voor een gelijk speelveld tussen Europese lidstaten.

Om grote schommelingen in landbouwprijzen en overschotten te voorkomen, kan regulering van markt en productie nodig zijn.

Het zijn vooral boeren die het platteland 'beheren'. Europese subsidies voor plattelandsontwikkeling zijn nodig voor innovatie op het boerenerf, en niet voor het aanleggen van fietspaden.  

Bij het afsluiten van handelsverdragen moet Brussel rekening houden met de gevolgen voor landbouwsectoren. Verdragen moeten ruimte bieden voor bescherming van de hoge milieu- en dierenwelzijnsstandaard van de Europese landbouw. Nederlandse kippenhouders met een scharrelstal leggen het bijvoorbeeld af tegen Amerikaanse mega-legbatterijen. Kwetsbare landbouwsectoren moeten in ieder geval buiten handelsverdragen worden gehouden.

Het Europese mededingingsbeleid moet boeren, tuinders en andere schakels in de voedselketen meer ruimte geven om samen te werken en markt- en prijsafspraken te maken, vooral als het gericht is op verduurzaming.