Sociale vlaktaks

Een rechtvaardig belastingstelsel staat of valt met de vraag: is datgene wat mensen van hun inkomen en vermogen af moeten dragen aan de staat eerlijk, ja of nee? Als het bestaansminimum niet langer beschermd wordt, is het antwoord klip en klaar ‘nee’. In veel gevallen is het antwoord op die vraag natuurlijk subjectief, maar als iemand die met zijn werk een modaal inkomen verdient van iedere verdiende euro extra de helft moet afdragen, dan is dat onrechtvaardig.

Met name eenverdieners zijn in Nederland bar slecht af. In 2008 is begonnen met het zwaarder belasten van gezinnen waarvan maar één partner het geld verdient. Inmiddels komt het al voor dat bij exact hetzelfde gezinsinkomen, eenverdieners tot zes keer meer belasting moeten betalen dan tweeverdieners. Dat bedrag kan oplopen tot maar liefst 10.000 euro per jaar.

Deze oneerlijke fiscale discriminatie treft overigens ook huishoudens waarbij een van de partners niet eens de keus heeft om te gaan werken. Denk aan eenverdieners met een chronisch zieke of gehandicapte partner, of als een van de partners al lang zonder werk zit of studeert of met pensioen is gegaan of de zorg op zich neemt voor een ziek kind. Heel wrang! Om deze redenen moet de fiscus weer uitgaan van de draagkracht van het gezin. Dat is wel zo eerlijk.

Werken moet weer gaan lonen. En het belastingstelsel kan eenvoudiger.

• De lasten op arbeid worden verlaagd door het introduceren van één laag, uniform basistarief en een toptarief: de zogenoemde sociale vlaktaks.
• Het belastingstelsel moet weer gezinsvriendelijk worden. Gezinsdraagkracht wordt uitgangspunt van het belastingstelsel: gewoon beide inkomens bij elkaar optellen en delen door twee (splitsingsstelsel). Zowel het aantal volwassenen als het aantal kinderen weegt mee. Het aantal volwassenen wordt meegenomen via een draagkrachtkorting en het aantal kinderen via de ‘kindregelingen’.
• Bij het bepalen van toeslagen wordt het netto besteedbaar inkomen uitgangspunt. Op deze manier wordt eventuele hoge belastingdruk meegenomen.
• Voor tweeverdieners moet de kinderopvangtoeslag en de inkomensafhankelijke combinatiekorting worden beperkt. Daar staat een hogere kinderbijslag en draagkrachtkorting tegenover.
• Private partijen worden meer bij goede doelen betrokken. De fiscale giftenaftrek is een belangrijk instrument voor het stimuleren van geefgedrag. De giftenaftrek wordt verhoogd door een vermenigvuldigingsfactor van respectievelijk 1,25 voor particulieren en 1,5 voor bedrijven. Deze multiplier geldt voor giften aan noodhulp, ontwikkelingshulp en kerken.
• Expats die in Nederland werken en belastingplichtig zijn moeten geen loonsubsidie meer krijgen als niet duidelijk is dat zij specifieke benodigde expertise inbrengen.
• Bij een inkomen boven de Balkenende-norm dient hun belastingvoordeel te vervallen.
• Het Centraal Planbureau moet mantelzorg en vrijwilligerswerk niet langer slechts als vrijetijdsbesteding behandelen, maar positief waarderen in de doorrekeningen.
• De vermogensrendementsheffing (box 3) wordt gebaseerd op daadwerkelijk behaald rendement. Daarnaast wordt het heffingsvrij vermogen verhoogd.